De jaarwisseling

We hebben hem weer gehad. De overgang van het oude naar het nieuwe jaar. En wederom ging dat weer niet zonder horten en stoten en staan hier nog oliebollen, onaangeraakt te wachten om toch nog opgegeten te worden.

Ik was al wat met mijn lijf aan het sukkelen. Voor de kerst heb ik een klein aantal kilometertjes gelopen en schrok me rot van mijn lichamelijke conditie. Dit kan echt niet langer. Dus maandag (nog voor alle goede voornemens) begonnen met steppen, hoolahoopen en andere oefeningen op de Wii Fit Plus.
Woensdag voelde ik me niet helemaal optimaal en dacht dat het spierpijn was (dat kan nog al gauw). Donderdag was de pijn echter niet meer te harden. Ik had zoiets van: voor de jaarwisseling en het aansluitende weekeinde wil ik weten wat ik heb. Bij Gods gratie nog een plekje bij de huisarts kunnen bemachtigen en ik dus oudjaarsdag om half 10 richting de dokter... De pijn was van mijn maag op woensdag naar mijn lever op donderdag verschoven en elke bobbel in de straat waar ik overheen reed, resulteerde in een hevige pijnscheut. Ik zag mezelf al in het UMCG uit het raam kijken naar het vuurwerk....
Eindelijk aan de beurt en na flink gekneed te zijn door de huisarts constateerde hij dat waarschijnlijk mijn lever iets vergroot is en maag en lever enigszins geïrriteerd waren. RUST was het advies. Maar daar is de pijn niet zomaar mee weg... Heb me de rest van de dag kalm gehouden op de bank. Want ik wilde toch om 12 uur naar buiten. Het hofje in waar net als vorig jaar de brandton wordt ontstoken en het net als zomers een gezellige boel is. Gelukkig voelde ik me iets beter dan de rest van de dag en heb een uurtje buiten kunnen vertoeven. Ook de camera ging mee en ik heb mijn eerste foto's van dit jaar dus al weer gemaakt.
Na een redelijk goede nachtrust werd ik vanmorgen een stuk pijnvrijer wakker. Wat een verademing! Het is nog niet helemaal weg, maar het is in elk geval een goed begin!!