maagzweer

Me zussie is druk aan het schrijven, dus ik kan niet achterblijven. Ik zit al bijna een week ziek thuis. Mijn hoofd stond en staat niet naar schrijven of lezen, concentratie is weg, maar ik doe mijn best.

Maandag, ik naar mijn werk, ik voelde me hartstikke beroerd, toch maar heen gaan. Je hoort je moeder nog praten. Bij onze opvoeding leerden wij, eerst proberen, lukt het niet kan je altijd nog thuis komen. Ook kregen we mee, ziek is ziek en dat houdt in geen leuke dingen doen. Trouw probeerden we het altijd en we bleven vaak op school.
Maandag ik ook proberen, ik wist gelijk al, dit red ik niet. Ik naar huis. Ik dacht een buikgriepje. Voelde me al een paar dagen niet helemaal fit. Last van me maag en de griep ging rond, ik had zo 1+1 opgeteld.

Maandag op dinsdagnacht ben ik echt door een hel gegaan. Wat een pijn. Om een uurtje of 3 's nachts had ik wel zo'n pijn, na een uurtje slapen en weer een uur helse pijn, ik ben me bed uitgegaan, ik heb een tas gepakt, slaapspullen, ondergoed, sokken, toilettas en sloffen ingepakt. Ik was klaar voor het ziekenhuis, ik zag me daar echt liggen. Ik durfde niks te slikken, want stel je voor het is je blindendarm, dat kan acuut worden met pijnstillers. Ik heb de pijn getrotseerd. In de periode dat ik wakker was heb ik ook me ringen afgedaan, hoefde dat niet voor de operatie. Wat een gedachten krijg je als je zo'n pijn hebt.

Dinsdagochtend de dokter gebeld, zegt de assistente, kom morgen maar. Ik kon alleen maar uitbrengen, MORGEN.... Alles uitgelegd en ik mocht komen, want ik had geen griepje, dat had de assistente wel door. Ik bij de dokter, ga maar liggen hij drukt op een paar plekken en toen schreeuwde ik het uit AU, ik weet het al zegt de dokter.

Medicijnen meegekregen, pijn ging weg, heerlijk maar dan de bijwerkingen, misselijk, moe, ik heb het allemaal gehad. Nu is het zondag, ik voel me nog niet geweldig, morgen de dokter weer bellen. Blijf een druk houden op me maag. Ik wil daar vanaf. Met een lijstje wat ik allemaal wil vragen ga ik de dokter opzoeken. Hopelijk is hij er, hij is voetbalarts en de BV Veendam moet spelen tegen Go Ahead. Het beste er maar van hopen.

Het maakt mij op dit moment niet uit, als ik maar beter word. Waar en wanneer dat boeit mij niet, als ik maar beter word.

Gaat het nu echt lukken? ...of.... Het gaat nu echt lukken!

Het is al weer een poosje stil op het blog. Tijd voor nieuws! En hoewel het in het verlengde ligt van mijn Lifestyle-pagina, denk ik dat het voor velen groot nieuws zal zijn...

Een aantal weken geleden was ik er helemaal klaar mee en klaar voor! Geen conditie, mijn kleren en huis stonken en voor mijn algehele gezondheid was het ook beter. Ik ging stoppen met roken. Ik had al twee A4-tjes volgetypt voor als mijn missie zou slagen, dan kregen jullie het hele relaas op dit blog. Maar helaas... de poging werd al vroeg in de kiem gesmoord... Het blog verdween in het grijs archief.

Ongeveer een week of drie terug was ik bij de huisarts en opperde (ook omdat de vele verzekeringsmaatschappijen zich lieten horen) dat ik toch maar eens moest stoppen met roken. Hij zei: "Ik zet je op de lijst van de verpleegkundige". Afgelopen donderdag werd ik opgeroepen voor het intake-gesprek. Daarover zo meer, eerst even een zijweggetje....

Vorige week vrijdag zijn Iekje en ik beiden behoorlijk ziek geweest. Die donderdag ervoor moesten we naar het Radboud in Nijmegen en ik vermoed dat we daar beiden iets hebben opgelopen. Een virusje of zo... Iekje dacht vrijdagavond: Een shaggie? Ben er nou al een dag vanaf, vind het wel goed zo. We zeggen nu thuis: "Iekje is niet gestopt, ze is al sinds vrijdag 21 januari niet weer begonnen!" En ik vind het super van d'r! Nu ik nog...

Maar donderdag dus op gesprek geweest bij de verpleegkundige en met haar natuurlijk alle nadelen van het roken doorgenomen, alle voordelen van het stoppen en welke beren ik op de weg tegen kan komen....
Ik moest een datum bepalen om te stoppen en als ik het dan wil doen, dan moet het ook maar (vrijwel) direct. Mijn stopdag is dus morgen. Maandag 31 januari.

Nu zit ik dit blog dus nog te typen met een shaggy binnen handbereik. Ik moet klusjes bedenken voor als ik zin krijg in een sigaret. De drang naar een sigaret duurt maar 5 minuten, dus dan moet ik even wat anders gaan doen.... God wat zal het schoon worden in huis. Op mijn lijstje staat bijvoorbeeld: De ramen lappen in de slaapkamer, op kantoor, planten water geven, sporttas pakken voor die dag en nog een heleboel...

Hopelijk kan ik morgen rond deze tijd zeggen dat ik al 24 uur van het roken af ben. En over een week, dat ik er een week vanaf ben. De eerste week schijnt de ergste te zijn. Ik ga er voor!

(PS: Tips & Trucs en Do's & Don'ts zijn van harte welkom ;))

Sportkleding

Het nieuwe jaar is begonnen. We worden helemaal doodgegooid met reclames om af te vallen, te stoppen met roken en meer te bewegen. En er zijn natuurlijk legio mensen die goede voornemens hebben voor het nieuwe jaar, dus daar wordt gretig op ingesprongen.

Ook bij mij moest er iets veranderen (zie mijn andere blog Lifestyle Mariël). Nu ik wat meer dagen in de sportschool verblijf en ook verschillende sporten beoefen, dacht ik dat enig uitbreiding van mijn sportieve kleding wel op zijn plaats zou zijn. Je kunt tenslotte niet 5 dagen in de week in het zelfde tenue verschijnen... Dus op zoek naar iets nieuws en leuks. Leuks is er genoeg te vinden, maar dus niet in mijn maat.

En hier snap ik dus het een en ander niet. De maatschappij is er tegenwoordig op gericht om ons massaal te laten stoppen met roken en iedereen moet een goede gezondheid en BMI krijgen, vooral door veel te bewegen. Veel mensen kampen met overgewicht. Kunnen een wandelende tijdbom zijn, dus oké... bewegen is goed. Maar als ik dan een beetje modieus wil bewegen, dan komt het volgende probleem: Sportkleding gaat vaak maar tot maat XL (hooguit XXL).
Helaas zitten die maten mij (en meerdere mensen die met overgewicht kampen) te krap. En ik ga niet als een pin-up door de sportschool lopen. Enige bewegingsvrijheid is dan wel lekker. Dus een oproep aan alle sportwinkels en fabrikanten: Als jullie echt omzet willen draaien, bied leuke kleding dan ook eens voor een maatje meer aan! Loop je doelgroep niet voorbij!!

stars of football

Ja ja het is weer begonnen een actie bij de C1000. De ene gehad en de volgende is er weer. Dit keer zijn we de AH voor. De C1000 heeft stars of football. Mooie foto's van verschillende voetballers, van Dirk Kuyt tot Giovanni van Bronckhorst en niet te vergeten Johan Cruijff die op plaats 14 staat. Waar anders.

AH komt weer met alle clubs, met clubfoto's. Minder charmant vind ik. Alle ere divisie spelers gewoon in hun tenue met alleen een gezicht.

C1000 heeft acties foto's. Het is echt 1-0 voor C1000 en 2-0 omdat de C1000 eerder is begonnen met de actie.

Dit keer ga ik helemaal mee in de gekte. Ik spaar ze ook, toen ik de eerste sticker zag en dat was Dirk Kuyt, toen wist ik al, dit ga ik sparen. Boek gekocht en verzamelen maar.

Ik verafschuw de kinderen die alweer komen leuren om de plaatjes. Dit komt ook van de reclame van de C1000. Zullen we ruilen Wesley voor Huntelaar. De C1000 reclames geven het goede (of slechte) voorbeeld. Het is maar hoe je het bekijkt.

Ik heb een lijstje gemaakt, met alle spelers. Aan de ene kant staat, heb ik al, dan de naam van de speler met hun stickernummer en daarnaast dubbel. Heb ik weer een sticker die ik niet heb komt er een kruisje op me lijstje bij heb ik al, dubbel staat bij dubbel. Op het werk is het maandagochtend ruil ochtend in de kantine. Een collega is net zo fanatiek als ik. Leuk is dat, maar wij ruilen onderling en leuren een beetje, maar niet bij onbekende klanten, nee familie en vrienden sparen mee. Hartstikke leuk het schiet al aardig op. Ik hoop dat ik alle 54 stickers op tijd bijelkaar kan verzamelen.

Iedereen die voor me mee spaart, hartstikke bedankt. Ik kan al bijna zeggen...............Wesley Sneijder, die heb ik al.

Lifestyle Mariël

Na een verzadigde decembermaand en enkele gemaakte beloftes ben ik afgelopen dinsdag (gisteren dus) begonnen met een nieuwe lifestyle.
Vroeg naar bed en vroeg op. Op tijd en verantwoord eten en elke dag een half uur sporten.

Voor iedereen die geïnteresseerd is in het verloop van mijn Lifestyle, verwijs ik naar de knop hierboven "Lifestyle Mariël". Hier probeer ik met enige regelmaat mijn ervaringen en dergelijke te beschrijven. Soms in de vorm van een blog, want ook de nieuwe lifestyle is voer voor het schrijven...

17-01-2011 UPDATE

Genieten van het leven

Je staat er vaak niet bij stil, we zijn een volkje die altijd maar klaagt.
We klagen veel. Klagen is negatieve energie en van negatieve energie wordt je chagrijnig .

Vragen we om een witte kerst, is ie wit, dan is het niet goed. Is het te lang droog willen we regen en regent het zijn we er weer flauw van. Of het is weer eens te warm. Het is nooit goed.

Als we op een N weg ingehaald worden, klagen we met een kreet, heeft ie haast? Ja waarschijnlijk wel, anders reed ie niet zo. Je kan ook denken, moet hij weten, ik rij zoals ik rij.Ik mag hier 80 en ik rij hier 80.

Het leven is natuurlijk voor de meeste mensen ook zwaar. Werken (20 uur) en dan ook nog een huishouden en 1 of 2 kinderen. Ik heb geen medelijden met die mensen. Ik heb dan geen kinderen maar ik werk 40 uur en heb ook een huishouden. Als je het te zwaar vindt, ga dan niet werken. Of kijk eens om je heen. Er zijn ook mensen(me zus en zwager) met 4 kinderen, waarvan 2 niet eens van zichzelf, me zwager werkt fulltime en me zus werkt ook soms een paar dagen, ook zij hebben een huishouden erbij. Dan valt het opeens mee met die 1 of 2 kinderen, in mijn ogen.

Mensen die in een negatieve spiraal zitten komen daar niet uit. Alles is zo erg. Kijk naar anderen, elk huisje heeft zijn kruisje. Aan zelfmedelijden heb je niks. Overal is wel wat. Heb je iets, zet je schouders eronder en maak er iets van. Dat is er een positieve draai aangeven, daar krijg je energie van, positieve energie en met positieve energie kan je de hele wereld aan.

Ik probeer het vaak positief te zien.
Ik leid echt een Zwitserse leven. Ik heb een eigen huis, eigen auto, vaste baan. Ik doe waar ik zin in heb. Ik ga veel weg, uitjes, weekendje hierheen en dan weer een dagje daarheen. Ik ben me bewust van mijn leven zo.
Als ik morgen dood ga, wat ik niet ga doen, mijn missie is 76 en elke jaartje daar boven is mooi meegenomen, kan ik zeggen dat ik een leuk leven heb gehad.

Natuurlijk klaag ik ook wel eens, me rug dat is een ramp en me werk gaat ook niet altijd zoals ik wil. Maar ik heb werk en als me rug zo blijft, teken ik ervoor. Er zijn mensen om me heen die zieker zijn en zij vechten keihard om er weer boven op te komen. Dan mag ik niet zeuren om een beetje pijn in me rug.

Ik ben tevreden. Ik ben gezond, me familie is gezond, wat wil ik nog meer.
Ik geniet van me leven, nu op naar de bioscoop, het eerste uitje van dit jaar.