zondag 31 oktober 2010

Zwarte Markt

We hebben het over de zwarte markt in Zuidlaren.



Ik ben nog nooit op een zwarte markt geweest. Maar ik ken de verhalen wel.

Je kan daar merk dingen kopen voor een leuk prijsje.

Nike, G-Star, Bjorn Borg, Nintendo en de spellen ervoor. Alles voor een prikkie.

Ik dacht misschien hebben ze ook wel laarzen van Ed Hardy, dat is nu hartstikke in.



Vandaag was er weer een zwarte markt, in Zuidlaren.

Twee weken geleden sprak zus lief vol lof over de markt. Zullen wij ook gaan de volgende dag, overleg ik met een vriendin/collega, nee joh laten we even wachten wordt er gezegd, over twee weken hebben we weer loon. Zo gezegd zo gedaan. We gaan ook in de middag want dan zijn de meeste mensen weg.



Ik dacht vanmorgen, even panty's aan, want als je laarzen gaat passen is het handig als je panty's aan hebt, want dan gaan die laarzen beter aan. Ik ook makkelijke schoenen aan, kan je zo passen he. Overal aan gedacht rijden we weg.



Komen we aan, moeten we 10 minuten wachten in een rij waar mensen je omver duwen want stel je voor dat je achter ons staat ipv voor ons. We slaan onze tas in de buik van onze doorduwer achter ons om ons te verweren. We kopen een muntje om een paar seconden later in te leveren.



Daar lopen we dan vol verwachting. De eerste stands is wat je ook op de huishoudbeurs ziet. Demo stands. Dat hoort er wel bij vond ik. Toen de eerste hal in. Dit was een rommelmarkt. Kraampjes en mensen die een kleed op de grond hadden om troep te verkopen. Ik dacht het lijkt koninginnedag wel, het leek wel een vrijmarkt. Ik mag graag mijn troep verkopen op marktplaats maar ik koop geen troep van anderen.



De tweede hal dan maar in, na 15 minuten in de eerste hal te hebben gelopen.

Dit was een braderie, wierook, droomvangers en boeddha's. Dan vergeet ik de tassen, nep parfum, nep horloges, ringen, portemonnee's en riemen. Iets van merk heb ik niet gezien. Een illusie armer dat hebben we dan weer wel. We gaan na ook hier een kwartier te hebben rond gelopen richting de uitgang.



Nu valt op dat de kleren (tweedehands) tussen een stand met hamburgers staat. Aan de overkant verkoopt iemand handdoeken tussen de bakken snoep. Al die kleren en handdoeken stinken een uur in de wind.



In een half uur waren dus een paar euro lichter en een illusie armer.

Maar we hebben er wel enorm om gelachen. Lopend door de troep van een ander.

Terwijl we de verwachting hadden dat we met tassen vol die hal uit zouden lopen.



Ik denk dat ik toch maar een keer naar Beverwijk moet.

In Zuidlaren op de zwarte markt kom ik nooit meer.

maandag 25 oktober 2010

Heb ik weer

Het is maandag. Na een zondagje, relaxen (blog schrijven) en rommelen (schuur opruimen) kan ik de week weer aan.

Op maandag mag ik lekker uitslapen, ik begin om 10 uur. Er zit een nadeel aan, ik ben om 9 uur 's avonds vrij.

Zoals elke dag, stap ik ook vandaag weer in me auto. Het is schandalig, ik weet het, het is maar 10 minuten fietsen. Vaak geef ik tijd de schuld, ik ga altijd te laat de deur uit zodat ik de auto wel moet pakken. Vandaag was ik op tijd. Ik stapte 5 minuten eerder de auto in dan normaal.
Ik rij de straat (wijk) uit en zorg dat ik op de "gewone" weg rij. Zoals altijd is het nu tijd voor me ontbijtkoekje of sultana. Je moet immers ontbijten. Ik haat ontbijten, dus eet altijd een koekje.
Ik pak me sultana van de bijrijdersstoel en ik schrik me dood.


De hele Oosterdiep ligt in me auto, bij de bijrijderskant.
Je hebt je bekleding en een mat in de auto liggen, alles was doorweekt.
(Voor de niet Veendammers onder ons, het Oosterdiep de gracht van Veendam, haha)
Ik bedenk me niet, ik rij door naar de garage. Me collega gebeld via haar gsm, want van onze keuzemenu op het werk word je niet vrolijk. Vertel haar het verhaal en dat ik wat later op me werk ben.

Ik de garage leg ik me situatie uit. Zegt de meneer bij de receptie, ik denk dat je rubbers kapot zijn. En met alles, als je rubbers kapot zijn, dan kan je grote problemen hebben.
Meneer zegt nog, de rubbers zijn er woensdag, neem je auto maar weer mee.
Ik, nee neem me auto echt niet mee, hij staat altijd langs de straat en als ze nog een paar dagen regent, dan wordt het alleen maar erger. Dan is het net de Titanic, die liep ook vol.

In overleg staat me auto nu in de garage op een brug bij een kachel.
Woensdag wordt hij gemaakt. Maar zulke dingen gebeuren altijd als je het niet kan gebruiken.
Morgen (dinsdag) ga ik naar Amsterdam, ga naar Gealforce, dat is een Ierse dansshow, zoals Riverdance. Daarna slapen we in het Botel, een boot wat een hotel is geworden op het IJ.
Dus dan maar met een andere auto heen.

Hopelijk is hij woensdag of donderdag echt klaar.
Donderdag ga ik met een goede vriendin naar Pathe, naar de film haar naam was Sarah.
Vriendin woont in Haren, vlakbij Groningen, dus ik heb de auto echt nodig.

We blijven positief.
We komen wel in Amsterdam, de rest zien we dan wel weer.

zondag 24 oktober 2010

ik met kerst

Hier zit ik dan, lekker op de bank in het zonnetje. Door een vriendin komt ik erachter dat het nog maar 2 maanden duurt en dan is het KERST.
Volgens mij ben ik één van de weinigen, maar ik heb dus niks met kerst.
Ik vind er geen KERSTbal aan.

Het begint met een paar weken van te voren.

De kerstboom komt de woonkamer in. Eerst word je kamer verbouwd, want die kunstboom past nergens. Plek gevonden, boom in elkaar gezet en dan de lampjes.
Die zitten altijd in de knoop. Je bent uren bezig om die lampjes los te krijgen en dan kunnen ze eindelijk in de boom. Ondertussen ben je een dag verder. Morgen maar de ballen, sterren en de piek erin.

Ik werk dan in een winkel. Vrij heb je nooit met die dagen. Het is werken, werken en nog eens werken. Dan heb je nog eens een koopzondag. Heerlijk vinden de mensen die niet in winkels werken dat, want je gaat toch geen boodschappen doen op je vrije zaterdag. Hallo, ten eerste ben ik nooit vrij op zaterdag en ten tweede ik moet ook op me vrije dag boodschappen doen. Dus waarom die koopzondag. Groente koop je toch de 24ste, dat wil je vers hebben.
Leuk om te werken, ja de dag gaat snel, want je loopt je benen en je longen uit je lijf.
Klanten zijn op zich wel te doen. Zij zijn in de kerst stemming. Zij zijn al 3 dagen vrij en beginnen 2 januari pas weer.

Het is 24 december. Ik werk me een slag in de rondte, ik snap het wel, want die laatste dag is de drukste dag, mensen willen alles vers hebben, want we zijn wel 2 dagen dicht. Het lijkt wel oorlog in de winkel. Want wat moet je nou die extra dag dat we dicht zijn.
Het is 5 uur, de winkel gaat dicht. Gelukkig doen we niet meer aan kerstborrels, dus we gaan gelijk naar huis. Ik niet, ik ga op verjaardag. Zuslief is dan jarig. Ik kom daar en het warme eten staat heerlijk voor me klaar. Dat is dan een lichtpuntje. Zuslief heeft ook altijd in een winkel gewerkt en weet hoe het voelt. Ik word lekker in de watten gelegd. Dat is dan wel fijn.
Tegen middernacht gaan we naar huis. Ik op de fiets, want mijn mooie auto zet ik niet op de helse parkeerplaats van de C1000. Daar komt hij niet heel uit.

Je wordt wakker en het is kerst, tegen de middag gaan we meestal naar me ouders. Daar zitten we dan met zijn elven. Me ouders hebben dus altijd een gekkenhuis in hun huis. Ik geef eerlijk toe, dat ik daar niet op zit te wachten, elf mensen in me huis en dan zorgen voor eten drinken etc etc.. ik zou gillend gek worden. Respect voor paps en mams.
Tweede kerstdag is kliekjes dag. Dat vind ik de leukste dag. Dat betekend voor mij rust. Ik hou van rust en vooral na heel hard te hebben gewerkt.
Het is dus gewoon een Vreetfestijn. Je werkt van alles naar binnen wat je normaal niet eet.

Dit jaar valt Kerst op zaterdag en zondag, dit houdt in dat we maandag van voren af aan weer beginnen. Iedereen maakt zich op voor oud en nieuw. Ook zo erg. Op oudjaarsdag is het weer een ramp. We werken weer keihard, benen en longen weer uit ons lijf. Gelukkig doen we ook niet aan een nieuwjaarsborrel op het werk, nee we balansen vaak. Om een uurtje of 7 kom ik de C1000 uitgerold. Dan op de fiets naar Leon. Dezelfde drama met me auto als met kerst, dus die dagen gaan we sowieso op de fiets. Leon kan er ook niks aan doen dat hij op zo'n rotdag geboren is, net zo als me zus. Daar even heen. Dan naar vrienden die 2 straten van mij vandaan wonen en kijken of we miljoenen hebben gewonnen, wat nog nooit is gebeurd.
Op 1 januari is het even naar me ouders, die ik s nachts wel even gebeld heb om een gelukkig nieuwjaar te wensen. Ik vier op 1 januari wel iets, dat morgen, 2 januari, alles weer normaal is.
Ik snap gewoon de gekte niet. Dat je zoveel extra dingen moet kopen, die je normaal nooit hebt. Die extra producten vergeet je vaak weer met die dagen op tafel te zetten. Normaal is het er ook niet. Dat mensen zoveel extra dingen in huis moeten hebben voor die ene dag extra dicht. Tegenwoordig hebben we koelkasten, diepvriezen en chinezen, shoarma tenten, snackbars etc, je kan altijd ergens eten vandaan halen.
De mensen die dus wel van Kerst houden gaan 2 januari vaak beginnen met de kerstboom weer uitelkaar te halen. Proberen die lampjes netjes zonder knopen weer in een tas of doos te stoppen, om het jaar erop vergeten te hebben hoe je het nog maar in die doos of tas hebt gestopt. Dan gaat de kunstkerstboom in de doos en alles gaat naar zolder. Zelfs met een kunstkerstboom kom je het hele jaar nog naalden tegen met stofzuigen. Je hebt immers de kamer verbouwd voor de kerstboom. Dat mag je inboedel dan ook nog weer terug zetten.
Ik vraag me wel af, waarom ben ik zo negatief over Kerst. Komt het door het werken?
Of omdat ik maar doorga, van werken, verjaardagen, familie bezoeken etc, zodat ik niet even me rust kan pakken? Mischien ga ik ooit Kerst nog eens waarderen. Dit jaar nog niet.
Ik doe dus ook niet mee aan de gekte. Ik ga me huis volgende maand wel verbouwen als me nieuwe bankstel komt. De kerstboom blijft ook dit jaar weer op zolder staan.
Misschien hang ik wel een leuke lichtsnoer op en een kerstster voor het raam. Ik heb iets met sterren, ze staan bij mij voor me dierbaren, die ik altijd al met me mee draag.
Geen verbouwingen voor mij, ik ben in 5 minuten klaar met ophangen en opruimen. Heerlijk
Toch wens ik iedereen die van kerst houdt, fijne dagen.

maandag 11 oktober 2010

Sociaal beladen weekend

Zussie heeft alles even in een notendopje weergegeven. Dat leest ook wel zo fijn. Direct naar de kern van het verhaal. En toch zat er voor mij dat weekend veel meer om heen.

Zaterdagavond zijn we naar de theatershow van Claudia de Breij geweest. In één woord: geweldig. De hedendaagse maatschappij en politiek kwamen voorbij, evenals die van over 50 jaar... Ik ga niet de hele show bespreken. Wil je hem zien, hij is meer dan de moeite waard! (niet voor niets bekroond met een prijs).
Om dan toch een heel klein stukje van de sluier op te lichten: de hoofddoekjes, burka's, Rutte, Verhagen en Wilders kwamen voorbij.

Als je dan de volgende dag op een verjaardag komt, lijkt het of je in de theatershow bent blijven hangen. Hoewel ons uitzicht op de zaterdagavond beter was dan een deel van ons uitzicht in de discussiegroep op zondagmiddag.

Het is een verjaardag waar de rokers buiten staan. En dat vind ik helemaal niet erg, ik mág tenminste nog roken... Vaak is het daar waar de rokers zijn ook nog gezelliger ;) Ik viel met mijn neus in de boter... Had ik net mijn klomp gebroken over de Hamka's Chips, kom ik buiten en is daar een discussie gaande over het geloof en de acceptatie daarvan.

Het is natuurlijk een eindeloze discussie. En ik wil het niet eens als een discussie voeren. Iedereen heeft vandaag de dag een mening over discriminatie, acceptatie, vrijheid van meningsuiting en geloof. En gekheid is niet nodig... al deze onderwerpen komen terug in één discussie. Een discussie die gevoed wordt door de politiek en de media. Heb je nog een eigen mening... Wees er zuinig op! Je bent waarschijnlijk één van de weinigen en als je hem nog durft te uiten ben je helemaal een held. Voor je het weet heb je namelijk een puist tussen je ogen of een mes tussen je ribben.

Ik ben een sociaal mens. En ieder heeft zo zijn eigen ideeën over discriminatie, acceptatie, vrijheid van meningsuiting en geloof. Helemaal goed! Gelukkig zijn we niet allemaal hetzelfde. Ik respecteer een mening als die goed onderbouwd wordt, in de hoop dat je dat ook bij mij doet.

Een voorbeeldje: Ik ben niet tegen hoofddoekjes. Als ik maar op een correcte manier behandeld en aangesproken wordt. Dat verwacht men immers ook van mij. Het is niet aan mij om uiterlijke kenmerken af te schaffen of te verbieden. Dan moet ik straks mijn kettinkje omdraaien om angstvallig het vrouwenteken te verbergen...

zondag 10 oktober 2010

Snel verjaardag verhaaltje

Nog even snel een blogje.
Onze verjaardag zit er weer op.

Vandaag was er niet zoveel blog voer, helaas.
Wat wel leuk is om te zien, is dat we een goede kant (de Vossen) en een slechte kamp hebben.
Onze jarige job heeft meer met het goede kamp. Hij is 2 geworden.
Hij heeft nu al voorkeur. Cadeautje die hij van de slechte kamp krijgt, pakt hij uit met iemand uit het goede kamp.

Er is maar discussie geweest, over het geloof, waar gaat het anders over.
Onze lapzwans van de vorige blogjes kon het niet winnen, dus de verliezer ging met zijn staart
tussen zijn benen naar binnen. 1-0 voor de goede kamp.

Waar ik niet zo goed over nagedacht had, daar viel de mond van me zus van open.
1 van het slechte kamp is moslims geworden. Zodra ze binnenkomt gaat haar hoofddoekje af.
Nu weet ik niet veel van dat geloof, maar ik weet wel dat zodra er onbekenden mannen binnen zijn je je hoofddoek niet af mag doen. Me vader, de buurman en later kwam Ira Keesje binnen.
Hoofddoek bleef af. Ze flirte zelfs nog met Ira Keesje.

Varkensvlees is ook uit den boze. Moslims vinden varkens onrein. Er wordt dus rekening gehouden met wat er op tafel wordt gezet. Heel respectvol van de gastvrouw/man die rekening houdt met 1 persoon. Waar varkensvlees in zit, wordt op een ander schaaltje gelegd. Keurig.

Wij zeggen altijd, zij is moslims hoe en wanneer het haar uitkomt.
De chippies komen op tafel, lekker. Je kent ze wel, die chippies van Lays, het lijkt op een raster.
Wij noemen het HamKaas chips. Ik zag het niet, maar me zus, haar mond viel open, onze moslima deed een HamKaas chippie in haar mond. Het eerste wat me zus dacht, Ham, waar is dat nog maar van gemaakt........Varken.

Onze gedachten werden voor waar gemaakt.
Want een echte moslim eet ook geen HamKaas chips.

Over 2 maanden de volgende verjaardag. Kijken waar ze dan mee door de mand valt

Mensenkennis

Op dit moment twijfel ik een beetje aan me mensenkennis.
Het laat me op dit moment een in de steek.
Ik kan mezelf wel voor de kop slaan, niet normaal.
Dat vind ik het ergste van alles, waarom zag / zie ik het niet.

Mijn sterrenbeeld is Tweelingen. Een kleine omschrijving van de Tweelingen is, dat ze 2 zielen met zich mee dragen. De ene keer positief en de andere keer kunnen ze negatief zijn.
Daarnaast is mijn Chinese sterrenbeeld paard, die zijn ongeduldig. Ik geloof nooit zo in de alternatieve dingen, maar als ik lees wat de sterren over mij schrijven, moet ik ze gewoon gelijk geven. Het klopt helemaal.

Meestal ben ik positief ingesteld. Ik heb een luisterend oor, ik maak vaak grapjes, sta voor iedereen klaar en niks is me te veel. Vaak cijfer ik mezelf weg, als anderen het maar goed hebben, dan heb ik het ook goed.
Er ook een keerzijde aan mij. Je moet me niet op de proef stellen, daar hou ik absoluut niet van. Doe maar normaal is mijn motto, dan doe je al gek genoeg.
Hou me niet voor de gek en doe vooral je niet anders voor dan dat je bent.

Ook wil je geen ruzie met mij. Omdat ik zo makkelijk ben, krijg je mij niet zo snel boos, maar als je me boos hebt, dan kan ik je negeren voor het leven. Je kan het goed maken met mij, dat moet je wel direct doen en niet weken, maanden of jaren later. Ik ben net een olifant, ik vergeet niet. Kan misschien wel wat vergeven, maar vergeten doe ik nooit.

De laatste weken heb ik bij meerdere mensen dat ze me op de proef stellen, mensen die opeens weer contact zoeken na jaren, sorry je bent een paar jaar te laat. Ik vraag dan wel netjes waar het vandaan komt. Mensen die hun afspraken niet nakomen, kan ik ook slecht tegen. Als je beloofd iets voor mij te doen op die dag en het gebeurd niet, ben ik hels. Vooral als ik geen belletje of smsje heb gehad. Je gaat er toch een beetje van uit, dat het dan gedaan is. Me niet blij maken met een dood vogeltje. Ik opgevoed met de woorden, wat je beloofd moet je doen. Je verwacht dat ook een beetje van anderen. Mensen die als ik bel, niet thuis aan geven, maar als zij bellen moet ik gelijk klaar voor ze staan. Ik ben klaar met al die mensen. Ga me een tijdje meer op mezelf richten en op mensen die het verdienen. Ga wat harder worden tegen mezelf, om mezelf te beschermen.

Nu ga ik me richten op een verjaardag. Misschien komt er wel weer een blog uit voort.
Op naar het goede kamp.