Vuvuzela

Dit is hem dan. De Vuvuzela. In Afrika al tijden een rage. Op een rare soort toeter herrie maken.

Nu tijdens de WK hoor je niks anders meer op de achtergrond dan een Vuvuzela.

Ik heb zo'n ding. Ik werk bij een service punt van de TNT post. Ook wij hebben deze dingen uitgedeeld.

Omdat ik moest proberen hoe zo'n ding werkt, heb ik op het werk even geprobeerd. Nou het is nog niet zo makkelijk. Geprobeerd maar ik kreeg er niks uit. Mijn mond had er tegen had gezeten, dus moest ik hem wel mee naar huis nemen. Elke dag even oefenen, maar nee het lukte niet.

Leon en Ilona krijgen er met mijn verjaardag gelijk geluid uit. Ik boos, waarom zij wel en ik niet. Op SBS6 zag ik cursus vuvuzela blazen. Je moet blazen, net alsof je trompet speelt en PRRRR zeggen. Trompet heb ik nooit gespeeld, maar goed, er komt nu geluid uit als ik op dat ding blaas en PRRRR zeg.

Ik vind ze geweldig. Ze zijn in allerlei kleuren en maten.

Geweldige uitvinding, hoe zoiets simpels, zo leuk kan zijn.

Ik zie er echt de lol van in.

Maar nu hoor je de hele wereld (behalve Afrika) klagen.

Verslaggevers kunnen niet over het geluid heen van de Vuvuzela's.

Trainers kunnen niet coachen.

Voetballers, horen hun coach niet, of hun medespelers.

Ooh en straks mogen ze niet langer dan een meter zijn.

Geklaag, geklaag, geklaag.

Ik snap niet dat je die dingen net als ik, op een jolig manier kan zien.

Beter een beetje herrie en gezelligheid in en om het stadion dan

dat er ruzie en knokkerij is.

Ik ben helemaal WK proof.

Me tuin is versierd en ik heb een vuvuzela.

Helaas moet ik morgen werken als Nederland moet voetballen.

Maar daar ben ik ook al op voorbereid. Ik heb een FM radio op me gsm.

De oordoppen zitten in me tas en ik heb radio al afgesteld.

Nu hopen dat onze jongens het ver schoppen.

BHV

Morgen is het weer zo ver.
Ik mag / moet naar cursus Bedrijfshulpverlenen.

Weer 2 avonden vol met saaie leerstof, wat elk jaar weer hetzelfde is.
Elk jaar zie ik er weer tegen aan om heen te gaan.

Nu ben ik er achter waarom.
Het is mij opgedragen. Jaren geleden vonden ze het wel handig
als ik het had. Het werd me niet gevraagd, nee het werd me opgedragen
en ze hadden mij al opgegeven. Ik moest dus echt. Kon geen nee zeggen.
Ik ben niet zo behulpzaam als het om zulke dingen gaat, ik loop liever weg.
Ik vind dingen vaak snel vies. Dus ook mensen of bloed.
Er zijn mensen die vinden het een roeping, maar ik niet.
Zoek maar een andere gek.

Ik zie alleen maar negatieve dingen.
2 vrije woensdagavonden weg. 9 van de 10 keer is er op die woensdag wat te
doen. Het valt namelijk altijd rond deze periode.
Avondvierdaagse, voetbal (WK of EK) en moeders haar verjaardag valt altijd
in die periode. Zelfs op de sterfdag van me oma moest ik naar BVH.
s Avonds om 19.00 ging de telefoon dat ze was overleden en om 19.30 moest ik op cursus.
Met mijn stomme kop ben ik ook nog gegaan.

Morgen avond en volgende week woensdag is het weer zo ver.
Dit keer geen voetbalwedstrijden die belangrijk zijn of een verjaardag.
Maar wel weer die tegen zin.

Als het reanimeren maar is geweest, dat vind ik het ergste.
En als het allemaal voorbij is en ik heb me papiertje weer,
vind ik het toch wel weer een eer dat ik me BHV-er kan noemen.
Weer een papiertje erbij. En staat altijd mooi op je CV.

Heel heel stiekem hoop ik dat ik het BHV-en nooit hoef te gebruiken.

Vuur

Het audio visuele element van Moeder Aarde. Misschien wel het mooiste element. Heel eerlijk kan ik op een mooie zomerse avond urenlang genieten van het spel van de dansende vlammen. Audio visueel omdat je vuur kunt zien en kunt horen. Verder is het ook nog te voelen en te ruiken. Welk zintuig hebben we dan nog niet gehad? Smaak. Vuur proeven doe je indirect door een verkoolde bratwurst op de BBQ, maar ik zou niet zo maar mijn tong in het vuur steken.

Vuur leeft, beweegt, danst, knettert, knalt. En dat spel kan adembenemend zijn. Maakt je sprakeloos. Er naar kijkend besef ik al deze kunsten van vuur. Soms is het ook gewoon verstand op nul en kijken en genieten. En zo af en toe kruipt er een gedachte langs. Kom je nog eens op goede ideeën.

Vuur dwingt ook respect af. Naast al dat moois voorziet vuur ons al eeuwen van warmte en licht en veiligheid. Want het houdt ook nog eens enge beesten op afstand. Waren het vroeger de wolven, nu zijn het voornamelijk wespen die vuur mijden. Maar het belangrijkste is natuurlijk dat vuur ook gevaarlijk is. We willen er niet zomaar mee geconfronteerd worden.

Ik geniet van vuur en mag graag mijn vuurschaal vol leggen met resthout om dus weer even te genieten. Ik ben er ook best wel trots op als mijn vuurtje het in één keer doet en dan vervolgens drie uur lang blijft branden (moet je er wel zo af en toe een beetje hout bij doen). Misschien ben ik een kleine pyromaan. Wie niet... Je hebt ook grote pyromanen die halve winkelstraten in de as leggen, maar zij houden geen rekening met wat vuur als schade kan aanrichten. Ik waarschuw tenminste de buurvrouw nog dat ze even de was binnen haalt...