Klant is koning

Ik begon 18 jaar geleden met stage lopen in de slijterij van C1000 in Veendam. Het was super. Elke dag waren we open van 9.00 tot 18.00 uur. We hadden 1 koopavond en op zaterdag waren we om 17.00 uur dicht. Daarna hadden we nog een afsluiting van de week in de kantine. Tijdens mijn stage ging de winkel 's avonds open, elke dag van 8.00 tot 20.00. De eigenaar van de C1000 toen had niemand om in de slijterij te staan met de koopavonden. Ik liep daar stage en de eigenaar vroeg mij of ik daar wilde werken. Natuurlijk wilde ik dat. Thuis vertelde ik het nieuws dat ik een baantje had, mijn ouders waren natuurlijk super blij voor mij dat ik een baantje had, maar ik kreeg ook te horen, wij hebben daar zo hard voor gevochten om op zaterdag de winkel om 17.00 dicht te hebben. Mijn vader en mijn moeder hebben allebei in een kruidenierswinkel gewerkt. Mijn moeder zei toen al "als je 100 gulden in de week hebt om uitgegeven aan boodschappen kunnen het er nooit 110 worden" Daar heeft ze gelijk in. Vroeger ging je naar de buren als je iets miste, kopje suiker, een ei, koffiemelk, we gingen het even halen bij de buren. Nu gaan we even naar de winkel. Vroeger gingen we op de koopavond de weekboodschappen doen en kleine boodschapjes werden dan nog door de weeks gedaan, een broodje. Nu komen we elke dag in de winkel. En als we koffie missen gaan we niet naar de buren om koffie te halen, maar dan gaan we naar de supermarkt. De rest van de week kopen we die koffie niet meer. We verschuiven onze boodschappen. We gaan nu bijna elke dag naar de supermarkt i.p.v. een keer in de week. Nu zijn ze zo gek geworden om ook op zondag open te gaan. We zijn al 13 uur op een dag open, zelfs op zaterdag en dat is niet genoeg. Want op zondag vervelen wij ons en wat moet je dan doen, ach boodschappen. Iedereen wil meer verdienen. Of je nu stratenmaker bent of advocaat. Maar eigenaren van supermarkten, mogen die ook meer verdienen, of ik als personeel. Iedereen wil dat, maar kan dat. Nee helaas. De winkel moet nu ook nog op zondag open. Nog steeds kan je als je 100 euro in de week hebt voor boodschappen er geen 110 euro van maken. We verschuiven nog meer. Er moet wel meer personeel ingezet worden en er wordt niet meer verdiend. Ik denk dan bij mijzelf, misschien heel ouderwets, ook al ben ik relatief gezien nog jong. Wat was er mis met 18 jaar geleden. In mijn ogen werkt iedereen 5 dagen in de week. De meeste van maandag tot vrijdag. Werk je in de zorg moet je in het weekend werken maar heb je vaak door de weeks weekend, tijd zat om boodschappen te doen. Ik werk op zaterdag, ik moet mijn boodschappen ook op mijn vrije dag doen. Ik ben niet gelovig, maar uit principe doe ik op zondag geen boodschappen. Zelfs ministers hebben weekend (soms werken ze in 's avonds en in het weekend, maar niet vaak), advocaten, stratenmakers, ambtenaren ze hebben allemaal weekend. In de horeca, zorg en andere takken zoals beveiliging is het anders, maar dan ben je door de weeks wel weer ergens vrij. Er is altijd een momentje door de weeks om boodschappen te doen, dan op de zondag. Je kan het natuurlijk niet vergelijken met vroeger, 18 jaar geleden. 18 jaar geleden hadden we meer geduld, stonden we meer voor elkaar klaar. We zitten nu in een egoïstische maatschappij, ikke ikke ikke en de rest kan stikken. 18 jaar geleden gaven we meer service naar klanten, we behandelden ze meer als koning, omdat ze ons ook als koning behandelden. Hierdoor hielp je elkaar en stond je meer voor elkaar klaar. Het was geven en nemen. Normen en waarden. Nu leven we in een maatschappij waarin alles snel moet. Waarom? vraag ik mij af, we zijn altijd open, tijd zat. En nog op het laatste moment boodschappen doen, of boodschappen doen terwijl je kind vrij is van school. Mag ik even voor, ik heb haast. Je weet toch hoe laat je kind vrij is. Je hebt tegenwoordig met 7 dagen in de week dat een supermarkt open is tijd zat. Klanten willen nog als koning behandeld worden, alleen krijg ik het niet terug. Ik werk op de servicebalie. Ik ga elke dag met plezier naar mijn werk. Ik wil klanten graag service verlenen maar ik behandel klanten met respect, dan hoop ik ook wat respect terug te krijgen. Je kan ook op een normale manier met mij communiceren. Dan krijg je ook op een nette manier antwoord van mij terug. De tijd dat klant koning is, is geweest. Kom je aanvallend naar mij toe dan verdedig ik mezelf. Ik heb mijn woordje wel terug. Ik maak van alles mee. Klanten die zeggen het is altijd hetzelfde hier, de aanbiedingen staan nooit goed in de kassa. Als ik ze dan uitleg dat de Sisi in de aanbieding is i.p.v. de Fanta die de klant zelf gepakt heeft, krijg ik zelden Sorry, ik heb het verkeerd gelezen, nee het is eerst mij aanvallen. Ik moet mij aan regels houden, als ik dat doe en het staat die klant niet aan wordt ik voor van alles uitgemaakt. Alcoholcontrole is strenger, ik hou mij aan de regels. Dus ik vraag om legitimatie. Ik ben een k*twijf en het is belachelijk want ik ben allang ouder dan 18. Ik zeg dan nog netjes, dat is helaas aan je gezicht niet te zien, ja maar ik heb auto sleutels in mijn handen, ik zeg dat is ook geen legitimatie. Dan krijg ik van alles over mij heen. Hoe belachelijk het is, en nu zeg ik het netjes, maar vaak is het anders. Ik ben met de auto. Dan zeg ik heel knullig dan ben jij strafbaar, dan krijg ik nog meer over mee heen. Nog blijf ik rustig en zeg, als je 14 bent of ouder dan ben je verplicht om je te kunnen legitimeren en jij rijdt nu zonder rijbewijs auto. Het zegt gelukkig meer over de klant dan over mij. Ik hou mij aan de regels. Alleen wordt het niet gezien. Dat ik laatst werd uitgescholden met een ziekte er in was wel een druppel. Nogmaals ik ga met plezier naar mijn werk, maar de mentaliteit van klanten maakt het niet beter. Ik zeg ook niet dat ik altijd even lief ben, maar behandel je mij met respect en je blaft mij niet gelijk af, dan krijg je het terug.