Zondag 16 mei 2010
De dag begon supervroeg. Al om kwart voor vier in de ochtend stond ik naast mijn bed en om half vijf werd ik opgehaald. Om 5 uur zitten we allemaal in de auto, op weg naar onze eerste bestemming: Schiphol. Daar komen we om ongeveer half 8 aan. Gelijk maar inchecken. Dat gaat tegenwoordig geheel digitaal, en na een kwartiertje zijn we ingecheckt. Nog even naar buiten voor een laatste nicotine stoot. Ik begin nu toch wat tekenen te krijgen van een natuurlijke zenuwachtigheid. Het is immers de eerste keer vliegen voor mij (bewust dan...). Na het shaggie gaan we door de douane. Zakken leeghalen, riem af (tuurlijk.... zelfs met riem zakt mijn broek al af, dus de broek maar ff vasthouden), jas uit en door de poortjes. En alsof het zo moest zijn, degenen die voor het eerst gaan vliegen, worden van top tot teen gefouilleerd. Gelukkig... we mogen door!
Om 09:35 uur mogen we aan boord ons plekkie opzoeken. Mijn ticket zegt dat ik bij het raam mag zitten, maar ik sta mijn plek af aan Corina. Laat mij eerst maar de ervaring van het vliegen opdoen. Ik zit goed en wel en denk: Laat ik vast een kauwgommetje nemen. Al kauwend denk ik: Wat kom ik lastig door dat glazuur van die kauwgom heen. Blijkt dat dus mijn vulling te zijn, waar ik op zit te kauwen. Direct angstzweet en ik voel het bloed mijn gezicht in stijgen. Een vloek ontsnapt voorzichtig uit mijn mond en er vliegen duizend gedacht door mijn hoofd. Moeders vertelt dat ze 40 jaar geleden ook naar Spanje ging en twee weken met een gat heeft gelopen. Familiekwaaltje???? Het zal dus uiteindelijk wel goed komen.Het vliegen op zich vond ik niet echt prettig. Waarschijnlijk mede door die kies, maar ik had goed last van een beklemmend gevoel. Tot ik ook nog ruilde met Anita en dus uiteindelijk aan het gangpad zat. Dat ging al een stuk beter. Toen had ik ook moeders naast me en die kletst je de tijd wel door. Enige wat ik aan de vlucht heb overgehouden was flink oorsuizen.
Aangekomen op Barcelona Airport de koffers van de band getrokken en op naar het hotel. We stappen uit op de Place de Catalunya en staan om ons heen te kijken waar heen te gaan. We moeten de Ramblas op. Halverwege blijkt dit toch niet goed te zijn. Dus met koffers en al weer terug, een andere zijstraat in. en jaar hoor... uiteindelijk staat daar ons hotel!
Snel uitpakken, de driekwart broek aan en de stad in. Eerst een colaatje op een terras en dan: Las Ramblas. We steken hem helemaal over tot aan de haven en daar nemen we een rondvaart door de haven van Barcelona. Daarna over de Ramblas weer terug en halverwege de KFC aangedaan voor het diner. Moeders en ik strompelen terug richting de Place de Catalunya (nog even een Barça-shirt voor Iekje gekocht) terwijl de rest naar het hotel loopt om vesten op te halen. Wij wachten op de Place de Catalunya en wat blijkt? Barça kan vandaag kampioen worden!
Langs de Starbucks naar het hotel en daar nog even gedobbeld! In de tussentijd wordt Barça inderdaad kampioen en het feest ging nog lang door...
Maandag 17 mei 2010
Vandaag weer vroeg opgestaan en om 8:00 uur zaten we aan het ontbijt. Gelukkig werd ik zonder pijn wakker. Als die kies zich de rest van de vakantie zo rustig houdt, teken ik daar voor! Mijn voeten en kuiten vertellen echter een heel ander verhaal. Na het ontbijt springen we op de bus (blauwe route). We blijven eerst de hele route zitten (ongeveer 2 uur) en daarna besluiten we wat we willen zien op de route. We gaan eerst naar de Sagrada Familia. Daarna even een tosti snaaien op een terras en dan door naar Parc Guell. De bus stopt onder aan de straat en da ongeveer 500 meter omhoog en errug stijl! Maar ik ben een bikkel (net als de rest van de familie, want die klim was echt geen pretje) en uiteindelijk staan we boven! Na een paar passen door het park, besloot ik maar op een bankje plaats te nemen. Even bijtanken en acclimatiseren. De rest ging nog op onderzoek uit en na de afdaling weer in de bus. Naar beneden gaat toch makkelijker. De paleistuinen slaan we over en we rijden door naar Camp Nou, het stadion van FC Barcelona.
Dat was wel en happening hoor! Het stadion zelf is oud en vies (en dat voor zo'n miljoenen-club) maar de tour was geweldig! Na Barça op naar de Magische Fonteinen. We stappen uit de bus en vragen hoe we moeten lopen (hopelijk niet te ver want iedereen heeft pap in de benen en inmiddels is het al half 8). Horen we dat de fontein het niet doet op maandag! Stevig balen en rechtsomkeert de bus weer in! Terug richting hotel. Waar we droomden van een etentje op een terras bij de fonteinen, werd een snelle snack bij de Mac...Dinsdag 18 mei 2010
Vandaag weer om 9:00 uur met de bus de stad door. Dit keer de rode route. Wederom proberen we het bij de fonteinen. Maar we horen nu dat die het dus alleen op vrijdag en zaterdag doen. Er is wel volop bedrijvigheid, maar dat is voor de wedstrijd van morgenavond (Atletico Madrid - Sevilla). Voetbal leeft hier in elk geval! We besluiten wat foto's te maken van de fonteinen, het Museum National d'Art Catalunya (MNAC) en het verbluffende uitzicht vanaf de plek van het Museum. We gaan weer een halte verder: Het Olympisch dorp. Daar op een terrasje wat gedronken en weer verder met de bus. Na de route (vandaag niet echt veel bezichtigd) ergens wat gegeten en daarna weer over de Ramblas voor de nodige souvenirs. We hebben daar maar een uurtje of 4 gelopen, maar we zijn voor iedereen geslaagd! Op een terras nog een flinke bel Fanta Lemon naar binnen gewerkt (en de prijs was er ook wel naar). We hadden bedacht dat de zussen 's avonds het diner zouden betalen en we zagen het al helemaal voor ons, op de Ramblas. Maar na dat drankje besloten we toch maar voor een goedkopere hap te gaan. Het lichaam is inmiddels compleet gesloopt. Als de fysio denkt dat ik van de week nog kom fitnessen, dan heeft ie het mooi mis! Half 11 op bed, morgen lekker uitslapen en na het ontbijt weer klaarmaken voor vertrek. Oh ja.... nog even oordopjes kopen....
Woensdag 19 mei 2010
Relaxed opgestaan en ontbeten. Koffers ingepakt en nog even de stad in. Eerst even langs de Starbucks. Mijn favoriete tent in Barcelona. De koffie in het hotel was niet echt te drinken en ik heb die cafeïne 'smorgens toch echt nodig. Op het terras waar we de vakantie begonnen zijn we nog even wat gaan drinken. Zo aan het randje van de Ramblas trekken de souvenir-winkeltjes ons toch weer aan... Even later de koffers opgehaald, oordopjes gekocht en op naar het vliegveld. De terugreis ging vele malen beter dan de heenreis. Die kies zal dus echt wel meegespeeld hebben. Ik vind vliegen uiteindelijk niet eng... Rond 7 uur 'savonds landen we weer op Schiphol... terug in Nederland.
Ik heb vier geweldige dagen gehad! Heb me goed vermaakt en een wereldstad bezocht.
Mijn blaren zijn inmiddels kapot, mijn kuiten staan niet meer gespannen en bovenal: Mijn kies is weer gevuld! Nu moeten we zien dat we weer in het "normale" leven geraken. Maar dat vind ik best nog wel lastig...
