woensdag 24 maart 2010

Vroeger - Cijfers en Letters

Vroeger... (Of vrouger zoals ze dat hier zeggen). Vroeger... toen de lucht nog schoon was en sex nog vies...
Vroeger was alles beter...

Een paar statements, maar er zit toch een kern van waarheid in. Ik ben nog geen oude taart (sorry, voor iedereen die zich nu wel aangesproken voelt), maar ga nu toch beseffen dat het vroeger allemaal een stuk eenvoudiger en misschien daarom beter was.

Allereerst was de maatschappij een stuk socialer. Waar we nu in een individualistisch tijdperk leven, waar men elkaar om het minste of geringste te lijf gaat en waar moord, doodslag en brandstichting aan de orde van de dag is, leefde men eerder in een hulpvaardige samenleving met een hoge sociale controle. Je had respect voor de medemens en diens bezittingen.

Respect.. ook zo'n heerlijk woord. We weten bijna allemaal wat er mee bedoeld wordt, maar probeer het maar eens uit te leggen. Even weer een uitstapje naar mijn vriend... Van Dale:
res·pect het; o eerbied, ontzag
Doe er je voordeel mee...

Soms vraag ik me af of we niet even terug kunnen gaan in de tijd. Terug naar de eenvoud. We kunnen nu teveel keuzes maken en daar worden we toch niet vrolijker van. In plaats van drie televisiezenders hebben we er nu meer dan 100 (ligt er een beetje aan uit welk pakket je hebt gekozen bij de kabelmaatschappij). We willen meer, beter, sneller maar we vergeten dat we daardoor zelf ook sneller moeten en dat we moeten oppassen dat we onszelf niet voorbij lopen. En dan de mensen die het bij de start al niet kunnen bijhouden. Alle ouderen die ineens gedwongen worden hun informatie van een website te trekken en hun belastingen digitaal aan te leveren, en dat terwijl ze geen computer hebben, want wie gaat er nou op bejaarde leeftijd nog een cursus computeren doen?

Terug naar de eenvoud, het respect, de rust en drie televisiezenders. Terug naar Cijfers en Letters. De letters zeiden me toen nog niet veel, maar moeders en ik zaten toch samen te rekenen om met een aantal getallen middels optellen, aftrekken, vermenigvuldigen en delen tot een vooraf aangegeven uitkomst te komen. Heerlijk!

Terug in de tijd is waarschijnlijk wishful thinking, maar mag Cijfers en Letters alstublieft weer terug op TV?

vrijdag 19 maart 2010

geestelijke kwelling

De laatste blog die ik schreef ging over het nieuws in Veendam.
Nog steeds zijn wij dagelijks terug te zien of te horen in de media.
Zus lief heeft daar al een blog over geschreven.
Aan de ene kant zijn we gek dat we er zoveel aandacht geven.
Aan de andere kant goed, want zo'n iemand wil graag in de media.
Misschien gaat hij of zij een foutje maken.

Wij leren dat je van andermans spullen af moet blijven.
De mensen die dit ook in hun opvoeding hebben gehad,
kunnen het dan niet begrijpen waarom iemand het leuk
vind om iets van een ander te slopen, in welke manier dan ook.

Maar wat een geestelijk schade maakt dit los in de mens.
Neem de overleden brandweerman. Zijn familie en vrienden.
Dan een week na de fatale brand, ging het brandweer team van
Veendam aan het werk. Waar moeten ze heen? 2 panden van
de plek af, waar het ongeluk was gebeurd.
Hard gelach voor de brandweerlieden.

De mensen die erboven wonen.
Weer worden ze uit hun huizen gehaald.
Weer afwachten hoe het nu weer afloopt.
Je kunt wel zeggen, het is maar materieel, maar
het zijn andermans spullen, daar moet je vanaf blijven.
In deze spullen zit heel veel waarde. Meestal heb je er hard
voor gewerkt om je huis of auto zo te krijgen zoals je wilt.
Dit heeft emotionele waarde.
Dat krijg je nooit meer terug.

Dan nog de angst van omwonende, trouwens alle Veendammers.
Uit je bed gehaald worden door de brandweer.
Is iedereen buiten?
Waar zijn me huisdieren?

Wat ik zeg, heel Veendam is er mee bezig.
Heb ik buiten niks staan wat in de fik kan?
Doet me brandmelder het nog? Heb ik wel genoeg
brandmelders in huis? Oh snel maar wat kopen.
Moet ik nu met kleren aan gaan slapen om snel buiten te komen?
De deuren, op slot of niet? En me huisdieren, zijn zij wel veilig.

Het blijft niet alleen bij een brandje, het is geestelijke kwelling voor
de mensen die het bezig houdt.
Er zullen maar weinig Veendammers zijn die nu een goede nachtrust hebben.
Ik hoop dat het snel weer stil in Veendam is en iedereen weer rustig slaapt

De media

Wij zijn een nieuwsgierig volkje. We willen alles weten en alles zien. De media springen daar lekker op in door ons met (soms de schokkendste) beelden te voeden. Daarnaast is de concurrentiestrijd in media-land gigantisch groot. Komt het NOS-journaal met een verslag over (laten we het dicht bij huis nemen) de branden in Veendam, dan moeten de commerciële media daar overheen. Nog spectaculairder. Gevolg... we worden overstelpt met beelden en analyses. De media laten ons de wereld zien, het dagelijkse nieuws en wetenswaardigheden, maar sommige dingen kunnen nu nét te veel belicht worden.

Laten we dus even bij de branden in Veendam blijven. Na de tweede brand was mij al wel duidelijk dat het de (inmiddels) pyroma(a)n(en) te doen was om de aandacht. Je fikkie komt toch mooi op SBS6! Gaaf toch! Zeker voor herhaling vatbaar.
Gelukkig is de lokale internet-site zo verstandig geweest om geen aandacht meer aan de branden te schenken. Waarom zou je een media-geile pyromaan op zijn wenken bedienen?? Ik kan niet anders zeggen: Goed gedaan parkstadveendam.nl

De media is naast een verstrekker van informatie ook een verstrekker van ideeën. Familiedrama's, stenen vanaf viaducten, valkuilen.. Door alles te vermelden (en voorzien van de spectaculairste beelden) voed je het (IQ-loze) brein van hen die dit alles mooi vinden en na willen doen. De media als handvat voor de zieke zielen in onze samenleving. Misschien eens vervolgen voor "het aanzetten tot"... Media, kap er mee! Nieuws uitzenden moet, maar beperk je tot het noodzakelijke en sta eens stil bij de consequenties van uitzending....

zondag 14 maart 2010

Verhuizing

We gaan weer verhuizen! Niet naar een ander huis, maar weer eens intern... Het kantoor begint een klein beetje te klein te worden, dus zijn we bezig om in bijna elke kamer iets te veranderen, zodat we uiteindelijk het hele kantoor naar een andere kamer kunnen overhevelen. We liepen natuurlijk al wel een poosje met de gedachten, maar vanavond hebben we een en ander ook uitgetekend. En dan begint het toch echt wel te kriebelen. Want het blijft natuurlijk niet alleen bij verhuizen, maar er moet ook een nieuw likje verf op de kozijnen en muren en dergelijke....
In gedachten staan we het behang al van de muren te trekken en hebben we visioenen van het uiteindelijke resultaat. Geduld komt immers in ons woordenboek niet voor (althans... niet in het mijne). Maar voor we gaan beginnen, gaan we eerst even informeren en oriënteren. Niet in het diepe springen! De kans dat we dan verzuipen is groot... Of dat we beginnen en het niet helemaal afmaken of afraffelen zoals andere projecten in ons huis.
We hopen het dit keer efficiënt te kunnen aanpakken en we beginnen met het verkopen van kasten en stellingen op Marktplaats. Dus als je nog een mooie linnenkast wil hebben (beuken, 2/3 hang,1/3 leg, 3 schuifdeuren waarvan 1 met spiegel)... tegen een kleine vergoeding mag je hem komen halen!
Wij gaan stapje voor stapje verhuizen en ik kan je wel vertellen... het resultaat zal er zijn!

dinsdag 9 maart 2010

Veendam

Ik ben geboren in Veendam.
Mijn ouders die uit Den Haag komen zijn 35 jaar geleden mee verhuisd met
de RDW (Rijksdienst voor het Wegverkeer).

Veendam stond op de kaart, door de RDW.
Ik kan me nog herinneren dat ik een jaar of 13 was en met
me ouders en me zus in Duitsland op vakantie was.
Daar was een gezin met kinderen van onze leeftijd die uit Amsterdam kwamen.
Zij vroegen zich echt af of wij in een boerderij woonden.

Veendam stond toen nog steeds bekend door de RDW.
Verder had niemand ooit van Veendam gehoord

Nu in 2010 wel. We zijn nieuws.
Wij staan geweldig op de kaart.(NOT)
Nog steeds om de RDW natuurlijk.
Maar de laatste tijd zijn steeds vaker in het nieuws te vinden.

We hebben onder andere: een man die duivenvoer eet. Hiermee kwam hij in het nieuws.
Vorig jaar in augustus is hij vermoord en weer kwamen we in het nieuws.

Ook zijn we in het nieuws geweest met een man die in juli zijn huis al versiert voor
de kerstdagen. In de maand december loopt hij ook als kerstman door Veendam.
We zien hem regelmatig lopen.

Neil Hendriks doet mee aan Idols. Hij schopt het ook best nog wel ver.
Ook hij komt uit Veendam.

Toen me collega overleed kwam dit in het nieuws.
Ze was aangereden door een automobilist die gedronken had.

BV Veendam dat op het randje van faillisement zat.
Ze zijn weer even gered. Landelijk nieuws.

Gisteren kwamen we weer in het nieuws.
Weer zijn de Veendammers geschokt.
We staan op 30 branden in de laatste 2,5 jaar.
Gisteren was de heftigste omdat hierbij een brandweerman om
het leven is gekomen en 1 is gewond geraakt.
Dit is de zoveelste brand al midden in het centrum.

Iedere Nederlander kent Veendam nu wel.
Want we komen altijd met rare of heftige dingen in het nieuws.

Toch kijk ik terug naar de tijd dat we nog niet bekend waren. Dat mensen
dachten dat we in boerderijen woonden en op klompen liepen.
De tijd dat me opa, oma en tantes, als ze
in Veendam waren, even het centrum van Veendam inmoesten.
Even shoppen.

Als me tantes nu in Veendam zouden komen, hoeven ze niet meer
gezellig bij ons te shoppen. Er is bijna geen winkel meer over.

Beste pyromaan,

Er zijn best momenten dat ik me verveel of ergens goed pissig over ben. Gelukkig weet ik deze negatieve gevoelens op te lossen zonder dat een ander daar last van heeft. Maar volgens mij heeft u een groot probleem. Want de verveling botvieren op medemensen is erg laag.
Misschien staat u er niet bij stil. Dat kan natuurlijk. Ik bedoel, je moet wel erg kortzichtig zijn om je verveling te stillen door maar ergens even een pandje in de hens te zetten. Maar waar u dus niet bij stil staat, is dat niet alleen dat pand in rook op gaat, maar ook het leven van de eigenaar en alle andere mensen die (in)direct bij de brand zijn betrokken (medewerkers, omwonenden). En tot overmaat van ramp komt er dan ook nog een brandweerman om het leven. Das in mijn ogen moord, met voorbedachte rade. Ik hoop zo dat ze je te pakken krijgen...

woensdag 3 maart 2010

Uit de anonimiteit!

Wij, The Foxsisters (met naam en toenaam vermeld op dit blog) zijn deze site begonnen omdat we het gewoon leuk vinden om onze belevenissen en overpeinzingen te delen met anderen. Het is iedereen vrij om dit te lezen en een reactie vinden we altijd leuk. We willen ook de discussie wel met iemand aan gaan, maar dan is het leuk om te weten met wie.
Afgelopen dagen is dit blog geteisterd door een lolbroek. Anonieme reacties die kant nog wal raken. We hebben daarom besloten dat reageren op dit blog alleen nog kan als je bent ingelogd en lid bent van ons blog. De reacties worden goedgekeurd voor ze geplaatst worden, dus mocht je een reactie willen plaatsen... deze is dus niet direct te zien...

En dat allemaal door de anonimiteit. Jezelf niet willen prijsgeven. Niet laten weten wie je bent. En daar is internet natuurlijk een geweldig podium voor. Hoeveel mensen doen zich niet anders voor dan dat ze in werkelijkheid zijn. Mannen in een midlifecrisis (of erger: pedofielen) die zich uitgeven voor jonge goden van een jaartje of 16. Maar er zijn ook mildere "gevallen". Mensen (vaak jongeren) die in real-life niets te zeggen hebben of zelfs verlegen zijn, komen achter een toetsenbord helemaal los! Dan durven ze wel. Niemand die rechtstreeks iets tegen je kan zeggen. Stoer!
Stoer? Eerder zielig. En dan niet in de meelijwekkende vorm van het woord.

Maar goed, wederom moeten de goeden weer onder de kwaden lijden en het boeit me niet dat "de goeden" en misschien ook wel "de kwaden" niet in Van Dale voorkomen. Het is dan misschien spreektaal. Taal wat voortvloeit uit gesprekken. Iets wat je niet leert als je je niet onder de mensen begeeft en alleen maar de boel loopt te verzieken vanachter je PC-tje...