mooiste stukje natuur van de Gemeente Veendam

Achter de pc van me zus zit ik even een blogje te tikken.
Moest op 4 koters passen. Best zwaar, maar ze liggen alle 4
op bed en de rust is terug gekeerd. Tijd voor een blog.

Zit ik in me vorige blog te vertellen dat ik in het mooiste stukje
natuur van de gemeente Veendam woon. Wildervank.
Even hier op terug komen.

We hebben het hier over het Gooi van Wildervank.
Langebosch wordt het genoemd. Alle huizen staan aan het water.
Heb je geen boot, dan hoor je er niet bij.
Je kent de kreet wel, liever verwendt, dan verwaardeloosd.
Zo ook bij ons. Om eerlijk te zijn, ik woon niet in het Gooi,
de Langebosche dijk, zoals ze dat noemen is de grens tussen
mijn straat en het Gooi.

Ik moet wel zeggen, het is er nooit saai.
Er heeft een schuur in de fik gestaan.
Schuin tegenover mijn huis. Met een huis of 5 er tussen.
Flinke explosies heeft het nog gegeven, stond een motor en een
gasfles in die schuur. Maar het ging goed. De tegenover buren hadden
wat water schade en alleen de schuur was weg. Gelukkig geen gewonden.

Ook heeft er een Ford in de fik gestaan, 2 huizen naast de mijne.
Gelukkig was ik met mijn auto weg. Dus nergens last van gehad.
De overbuurman wilde zijn auto van binnen drogen. Wat ik hoorde met
een verfbrander, dit ging niet goed.

Nog geen 2 weken later, weer een Ford in de fik, om de hoek van mijn straat.
Leek verdacht. Maar daarna was het stil.

Over stil gesproken.
De stille tocht voor mijn lieve collega begon ook bij mij in de straat.
Zij woonde weer 5 huizen van mij vandaan.
Wat normaal een stille straat is, veranderde in een paar dagen.
Ik was die dagen thuis, vanwege mijn rug, dus heb het gezien.
Mensen die wilde weten waar de tocht begon. Ramptoerisme, pers.
Het kwam allemaal door onze straat.

Nu is het winter in het Gooi.
De bootjes zijn weg en we hebben ijs op het water liggen.
Echte schaats banen zijn er gemaakt.
De buurtbewoners zijn hier erg druk mee geweest.
's Avonds gingen de bouwlampen aan, de kinderen lekker
aan het schaatsen, warme chocolade melk werd voor ze gemaakt.
En de ouders die stonden op een steiger bij een vuurkorf met
een gluweintje in hun handen. Het gaf zo'n gezellig gezicht. Gewoon genieten.

Maar van het weekend hebben we het toppunt meegemaakt.
Wat leuke dingen. Niet voor de mensen die het mee maakte,
maar wel een grappig verhaaltje. De brandweer, ambulance en
poliltie zijn 2x in 14 uur uitgerukt.

De eerste keer was zaterdag middag, een man ging zijn hondje uitlaten.
Hij en het hondje zakte door het ijs. Ze hebben beide er een nat pak aan
over gehouden en de schrik. Maar verder niks.
Wat moet je ook op het ijs, het was niet vertrouwd.

Zondag ochtend rond een uur of 6. Weer allemaal sirenes door de wijk.
Nu was er een dronken droppie die op het ijs lag. Meneer wilde er niet meer vanaf.
Omstanders (wat moet je om 6 uur 's ochtends buiten)
kregen hem er ook niet af dus is 112 gebeld.

Zo terug kijkend, woon ik wel op het mooiste stukje van Veendam maar ook
een stukje waar het nooit saai is.
Ik ga er voorlopig niet meer weg. Ik vermaak me er wel.