zaterdag 6 februari 2010

Onbewust asocialer

Vanavond heb ik mijn wederhelft meegenomen naar een restaurant in het centrum van Veendam. De afgelopen dagen waren weer hectisch qua werk. Gelukkig staat Iekje me bij met het oplezen van teksten en kijkt ze ondertussen of ik geen typefouten maak. En gelukkig komt er zo nu en dan ook een creatief voorstel uit haar mond, een ware inspiratie-bron! Dus veel privé-tijd samen buiten het kantoor zit er momenteel niet in en dit etentje hadden we wel even verdiend!
Voor we weggaan zegt ze nog: "Ik neem mijn mobiel niet mee hoor". En ik zeg nog: "De mijne ligt ook nog boven, lekker rustig".
We gaan rond een uur of zes eten. Etenstijd hier bij de "boeren" in het Noorden. Uit eten doe je normaal gesproken ook iets later, maar we hadden al best wel trek. Risico is dus dat je inderdaad tussen de "boeren" zit.
Boeren klinkt wat negatief en de omschrijving misschien nog meer. Ik denk dat ik me daar dan ook maar niet aan waag. Hou het maar op de iets simpelere zielen.
Maar goed, we zitten dus in het restaurant. Het is er stil. Slechts vier stellen zitten te eten. Voorin het restaurant een vrij jong stel, achterin het restaurant ook. Een iets ouder stel en wij zitten halverwege, tussen de beide andere stellen in. We zitten goed en wel, als we voor in het restaurant de duidelijke sms-toon van een Nokia door het restaurant horen schallen. Tuurlijk, kan altijd... Maar als dan binnen het volgende kwartier dat irritante ding nog drie keer gaat, wordt het ietwat vervelend. Aan de andere kant van het etablissement zit het andere jonge stel. De jongen heeft een stem als een misthoorn en dat wat hij zegt kan letterlijk door iedereen gevolgd worden. Plots gaat zijn mobiel (wéér zo'n standaard Nokia-toon. Niemand er aan gedacht dat je ook iets anders kunt instellen?) "Ja... Nee... Ik bel je met 20 minuten even terug... Dan haal ik je even op... " Het gesprek duurt amper een halve minuut en achter me (voorin het restaurant dus) hoor ik commentaar op het telefoontje van achterin de zaak...

Wij gaan volgende keer om een uurtje of zeven...

1 opmerking:

  1. denk niet dat het aan de boeren ligt of aan de tijd dat je heen gaat. Is weer de mentaliteit van tegenwoordig. Meer de jeugd en jonge volwassenen. Die vinden het niet irritant als ze gebeld worden tijdens een etentje, dat is stoer.

    Maar volgens de reclame klopt het wel, we worden onbewust steeds asocialer.

    BeantwoordenVerwijderen