dejavu

van de week had ik last van een dejavu moment. Ik heb vorige week nieuwe meubels en een nieuw bed gekocht. Dat bed moest natuurlijk even inelkaar. Me zwager heeft even geholpen, die heeft engelengeduld. Zondags kreeg ik visite, die even naar me meubels kwamen kijken, dus de nachtkastjes heb ik nog even "snel" inelkaar gezet. Na anderhalf uur zondagochtend op de grond te hebben gezeten stonden de kastjes. Ik stond ook, maar dan als Quasimodo, de gebochelde klokkenluider van de Notre Dame.

Vorig jaar was het de laatste keer dat ik last van me rug had. Het was net na Sinterklaas. Ik zat al ziek thuis, tot ik hoorde en ik weet niet meer hoe, dat Arenda was overleden. Arenda woonde 3 huizen van mij vandaan. Op het werk konden ze het met elkaar verwerken, ik zat/lag ziek thuis. Onze straat was een kermisattractie geworden, wat normaal een rustige straat is, was nu een gekkenhuis.

Afgelopen zondag stond ik daar als Quasimodo, ik dacht gelijk terug aan vorig jaar.

Vandaag, nog geen half uur geleden open ik Hyves, je ziet daar wie jarig is. Wat zie ik direct, maandag 29 november word Arenda 22 jaar.
Haar hyves bestaat nog steeds, maar ik en iedereen die haar kende zullen nooit vergeten.