"Hee Corien, jij ook hier? Ach ja... had het kunnen weten. Traditie he?" We lopen de bioscoop in en mijn zusje komt een bekende tegen. Inderdaad, zodra de nieuwe Harry Potter uit is, gaan mams, Corien, Iekje en ik naar de bioscoop. Gewapend met twee schoudertassen met daarin de nodige versnaperingen, zoeken wij onze stoelen op en gaan zitten. De stoelen zijn, net als in een theater genummerd. Eerst zoek je je rij op en dan de bijbehorende stoelen.
En daar gaan we weer... ook deze bioscoop-avond is een bron voor de nodige blogs. Veel van onze blogs gaan over de (on)manieren van anderen. Zo ook deze weer...
Schuin voor ons zit een jong stel met een mega-bak popcorn, die volgens mij minimaal een tientje heeft gekost. Die bak is zo groot, dat wanneer er een mevrouw komt aanlopen die haar plaats opeist (waar de jongen op zit) de mega-bak eigenlijk niet opgetild kan worden. Ze moet maar op die andere vrije plek gaan zitten. Wat is er gebeurd met het feit dat je gewoon kunt toegeven dat je op de verkeerde plek zit en even een plekkie opschuift. Maar zoals gezegd... die popcorn-bak was blijkbaar te zwaar en de persoon te ongemanierd. De film is koud begonnen en meneer heeft dan ook nog zijn voeten gestald op de rugleuning van de lege stoel voor hem.
De film duurt tweeënhalf uur en dan wil je wel het een en ander drinken en eten. De prijzen van de versnaperingen zijn zo torenhoog, zodat wij onze eigen voorraad vanuit de supermarkt meenemen. Keurig netjes nemen we aan het eind de lege flessen en andere verpakkingen weer mee in de tas of deponeren deze in de daarvoor bestemde bakken bij de uitgang van de zaal.
Ik ben iemand die het liefst de film HELEMAAL ziet, dus ook de aftiteling. Ik blijf dan ook zo lang mogelijk zitten. Maar je bent met z'n vieren en de anderen willen er uit, dus je gaat mee. Toch heb ik een paar extra minuutjes gescoord en zie bij het verlaten van de bijna lege zaal, dat deze toch nog vol is. Vol met lege flesjes en verpakkingen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten