Recht van meningsuiting

Ik heb uit respect voor me zus mijn vorige blog verwijderd. Ik werd door haar gebeld met het verzoek om hem te verwijderen, anders werd ik wel even gebeld, of er werden andere maatregels genomen, omdat ik me mening uit. In Nederland heb je recht van meningsuiting. Maar goed de blog is verwijderd. Puur voor me zus.

Het werd me kwalijk genomen dat ik namen noemde. Volgens mij waren de namen bekend van het tv programma. Ik zou mensen belachelijk maken. Dat heb ik gedaan. Ik vind dat die vader niet genoeg deed om uit de shit te komen. Verder heb ik het voor de rest van de familie opgenomen. Zij wilde wel werken en veranderen. Dat de zoon een beetje meehielp, vind ik perfect, want daar leer je alleen maar van. Nogmaals het is een mening. Je kan er mee eens zijn of niet.

Ook ben ik nog steeds van mening dat als je problemen hebt je er niet mee op tv moet komen. Ik ken mensen, ik zal geen namen noemen, anders krijg ik nog meer dreigementen naar me hoofd, maar die hadden een hogere schuld dan de mensen van het programma.
Door zelf te veranderen en bewust te worden van alles hebben ze kei hard gewerkt om uit de shit te komen. Dat zijn ze nu. Zonder tv programma's. Ik ben trots op deze mensen. Hoe je het wendt of keert, je zorgt er zelf voor dat je in de shit komt, dan moet je ook zorgen dat je er zelf uit komt.

Ik heb nu netjes een blog zonder namen geschreven. Hopelijk is het zo wel goed. Want ik wil niet dat me zus problemen krijgt.
Op mezelf ben ik ook trots. Ik dacht altijd dat onze blogs door onze vrienden werden gelezen, maar het reikt veel verder dan dat. Hoe geweldig is dat.