donderdag 30 december 2010

Pedagogisch opvoeden

Ik weet het... veel blogs gaan over opvoeding. Hoewel we zelf geen kinderen hebben, zien we wel degelijk wat er om ons heen gebeurt. Ik zeg altijd: Ik heb een goede opvoeding gehad. Ik weet me netjes te gedragen, heb respect voor anderen enzovoorts. Ik denk dat ik het goede pakketje waarden en normen heb meegekregen (Paps en mams... bedankt!). Deze krijg je namelijk van huis uit mee. Er wordt je (als het goed is) geleerd wat goed en slecht is...

Maar tegenwoordig vraag ik me af of ik het goede pakket nog wel heb en anderen niet. Of hebben anderen die juist wel en loop ik vreselijk ver achter in de tijd...

Bij mijn zusje op het werk zijn er weer voetbalplaatjes (Ja, de C1000, niet de AH). In voorgaande blogs hebben jullie al kunnen lezen hoe kinderen tegenwoordig lopen te leuren (lees: klanten terroriseren). Nu is zuslief een wie-wat-waar op Hyves gestart en daar zijn inmiddels al 28 reacties op. En natuurlijk ook weer over het leuren, bedelen en terroriseren door de kinderen. Kinderen die volgens mij thuis opgevoed worden. Van huis uit mee zouden moeten krijgen wat ik in mijn jonge jaren meekreeg.

In de wie-wat-waar zegt een van onze gemeenschappelijke Hyves-vriendjes: ja dat is tegenwoordig de trend he? pedagogisch opvoeden en alles maar toestaan, om het kind maar te plezieren... (Een uitspraak waar deze persoon niet achter staat...)
Wat zullen dat een verwende nesten worden zeg!
Nee was bij ons ook echt nee. Het werd geen ja. Je kon op je kop gaan staan, stampvoeten en krijsen, de kans dat je het alsnog kreeg was nihil. Wat je wel kreeg was een blik die meer zei dan 1000 woorden en er werd je vriendelijk doch dringend duidelijk gemaakt (met woorden) dat dit gedrag niet door de beugel kon.

Vandaag moesten we naar Nijmegen. Op de terugweg hebben we ons getrakteerd op een etentje bij Yankee Doodle. Helaas waren we er al vrij vroeg, waardoor we ons omringd vonden door diverse gezinnen met kinderen. In het gedeelte waar wij zaten (samen met nog een ander stel zonder kinderen) voelden we ons bijna een vreemde eend in de bijt....

En dan kijk je eens om je heen. Gelukkig hoef ik niet alle gezinnen over één kam te scheren. Er zijn er bij, waar ik na een anderhalf uur naar toe zou willen lopen om mijn respect uit te spreken.
Yankee Doodle is een eetgelegenheid waar kinderen heel veel vrijheid hebben. Een podium, een speelhoek, zelf toetjes halen. Een waar paradijs. En ik begrijp de kinderen ook wel... Leef je uit! Hier mag het! Maar moet je dan rennen, vliegen, gillen en mensen omver lopen? We zagen zelfs een gevallen patatje opgeraapt worden. Het werd gebroken. Op de grond gegooid en met de schoen nog even flink in het tapijt gewreven....
Je hoeft als kind niet vastgekleefd op die stoel te zitten. Daar is het het restaurant niet voor. Maar ik verwacht wel dat de ouders hun kids nog een klein beetje in het gareel houden. Want laten we wel wezen. De opvoeding ligt bij de ouders. Een kind wordt bij mij niet afgerekend op zijn/haar gedrag. Ik weet wie ik daarvoor moet aankijken...

Dit alles is wat we zien. Wat we observeren. Waar we elkaar verbaasd over aankijken. Maar waar we vooral om lachen. Want we weten hoe het zit. Hoe het kan. Hoe het aan de andere tafels gaat. En daar geniet ik van. Gezinnen, families die gezellig bij elkaar zitten. Genieten van een avondje uit. Genieten van hun eten. Ook de kinderen, die na het eten lekker nog even kunnen spelen als de rest aan het natafelen is.

Zoals wij vroeger deden...


3 opmerkingen:

  1. Ik hoop echt dat onze kinderen later tegen ons zeggen dat we ze goed hebben opgevoed.
    Op dit moment weet je niet als je het wel goed doet, maar we doen wel ons best.
    Maar ik durf wel te zeggen dat onze kinderen lief en beleefd zijn. Ik durf dit te zeggen omdat ik ook genoeg andere kinderen om me heen zie waarvan dit wel is ontbreekt.

    Het was weer een leuke blog om te lezen.
    Ga zo door.

    Groetjes Robert

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik ben het met Robert eens, natuurlijk omdat het onze kinderen zijn..Maar nee is nee...onze kinderen hebben nog nooit,maar dan ook nooit lopen stampvoeten op de grond, liggen bleren of wat dan ook en dan met name in een winkel..ze weten waar ze aan toe zijn...
    ik weet nog een opmerking van de tandarts dit jaar. Ze kregen beide een sticker omdat ze hun tandjes netjes en zonder moeite lieten zien..wat zegt Senna: Dank U wel!!!! en dat volledig uit zichzelf..de tandarts complimenteerde hem er zelfs mee, dit had hij nog niet eerder mee gemaakt.. en dat voor een kind van net 3! dus ja we doen ons best...en tuurlijk kunnen we ze ook achter het behang plakken, dat zou ook niet best zijn, als dat nooit zo zou zijn..het zijn en blijven kinderen. maar alleen pedagogisch opvoeden en het kind niet aanspreken en dingen dan maar toestaan om geen problemen te krijgen, nee daar sta ik zeker niet achter..kinderen willen ook graag regelmaat en regels..

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Maar dan heb je soms ook de andere kant.....
    Toen wij in oktober dit jaar ons 18 jarig huwelijk feestelijk wilden maken met een etentje bij de pizzeria met de kids, begon het veelbelovend. Af en toe moesten we de jongste even manen wat stiller te zijn, want ja we zitten niet thuis maar in een restaurant, waar andere mensen ook graag rustig willen eten. Het was erg gezellig en het eten smaakte ons goed. Halverwege het hoofdgerecht, komt er een groepje goeie 50-ers binnen en neemt aan een grote tafel naast ons plaats. Ik praat dan over de generatie tussen mij en mijn ouders in. Nou wat die voor opvoeding gehad hebben weet ik niet, maar het was gedaan met de rust en hilariteit alom over onderbroeken tot aan de oksels en aanverwante onderwerpen. Jongste keek mij aan met zo'n blik... en dan moet ik rustig zijn van jou?

    Ik heb manlief aangekeken en we kwamen gelijktijdig tot de conclusie, we hebben nog ijs in de vriezer, dus zullen we maar thuis een toetje nemen? De lol en de intimiteit was in een klap weg.

    PS mijn jongens verbied ik bij de supermarkt te leuren om plaatjes en nee ze hebben ook nog nooit op de grond liggen krijsen.

    BeantwoordenVerwijderen